dinsdag 25 september 2007

Het afscheid is nabij

"Van uitstel komt afstel"...dit is dan toch even zonder ons gerekend. Dinsdag 25 september en onze Blog is een feit. Ik moet het toegeven, het is een beetje afgekeken van mijn neef die momenteel de Parijse cafés onveilig maakt, maar soit. Na 2 bijzonder leuke afscheidsfeestjes val ik momenteel in een klein, maar vooral kortstondig zwart gat waardoor ik even de tijd had om dit hier op poten te zetten. We hopen dat we de volgende maanden hier en daar de mogelijkheid zullen vinden om verder verslag uit te brengen en misschien, indien de communistische computers het toelaten, af en toe een fotootje van onze reis met jullie te kunnen delen. Als voor proefje enkele kliekjes van de vorige 2 feestjes.










Omdat velen misschien niet goed weten wat we nu juist in Hamerika gaan doen, een kleine vooruitblik naar wat we de volgende weken en maanden gaan beleven:
Nu zondag (30 september) vertrekken we om half 8 ’s avonds richting Districto Federal, zoals Mexico City in de volksmond heet. Alé misschien is da zoiets als ‘Groot-Antwerpen’. Vijf dagen verblijven we in DF en vervolgens reizen we verder naar ‘La Habana’ waar we één nachtje blijven slapen om de volgende dag de bus richting Santa Clara te nemen. Santa Clara is de stad waar we het grootste deel van onze eerste 4 maanden zullen doorbrengen. Tijdens ons verblijf ginds zullen we meewerken aan een project in de ‘Universidad de las Villas’, de grootste universiteit van Cuba. De volgende grote stap is dan eind januari, meerbepaalde de 29ste wanneer we richting Cancun vliegen om van daaruit Midden- en Zuid-Amerika te verkennen. Acht maanden lijkt zeer lang, maar ons goed gevuld verlanglijstje zal de tijd doen vliegen. Hopelijk hebben we na dit jaar niet enkel de cubaanse cultuur, maar ook de Maya cultuur in Mexico en Guatemala, de fauna en flora in Costa Rica, de mistwouden en vulcanen van Ecuador, Machu Picchu in Peru, het Titicaca-meer in Peru en Bolivia, de Copacabana in Brazilië en nog veel meer gezien en beleefd...
‘Hasta la cerveza siempre’ zoals Bertistuta zou zeggen!