Belize, 16/12/2007,
Taal: Engels
Inwoners: 266 440
Oppervlakte: 23 000 km²
Effie graven in mijn volgestouwde geheugen… De laatste keer dat ik schreef zaten we in Cancun, dat is ondertussen weeral twee weken geleden. Na een verrassend rustige nacht aldaar richting Tulum vertrokken, het eerste busticketje in een reeks van velen. We reizen altijd zo goedkoop mogelijk, dus in tweede klasse bussen. Dik in orde al had de airconditioning een beetje de allures van ne kwaaie lama, om de zoveel tijd werden we ‘volgespuwd’ met water... Aangekomen in Tulum toch maar beslist van niet te profiteren van een gratis nacht in een hostel dicht bij het stadje, maar één van de vele ‘cabaña hostals’ op te zoeken op het strand. Eén van de beste keuzes die we tot nu toe al gemaakt hebben, dit was echt Het Paradijs… Ons hutje, bestaande uit een hondertal paaltjes, palmdak, bed met muskietennet en tafeltje met twee stoelen, stond op een tiental meter van de Caribische Zee. We trakteerden onszelf meteen op een verfrissende duik en genoten daarna van heerlijke nachos en corona met limoen op het zaaaalige terrasje van het hostal (zie foto’s). De barkrukken waren hier vervangen door barschommels en er waren ook ‘strandstoelen’ in de vorm van schommelende matrassen. De volgende dag onze eerste Maya site bezocht, ook weer in een reeks van velen. We besloten via het strand naar de site te wandelen in plaats van een taxi te nemen, kwestie van jong en spaarzaam te zijn. Deze beslissing toch even betreurd toen we over nogal hele hoge rotsen moesten klauteren in de blakke zon. Gelukkig hadden we een zeer zwaar ontbijt achter de kiezen (‘huevos rancheros’ = maïstortilla bedekt met twee spiegeleieren overgoten met tomatensaus en kaas) en is onze huid eigenlijk totaal niet meer gevoelig voor de zon (tomato head has left the building, HA!). Eigenlijk viel Tulum voor mij wat tegen qua gebouwen. Je mocht nergens meer in of op en om dan in de gids te lezen dat er prachtige geschilderde maskers en kleurrijke fresco’s te zien zijn in de ‘Templo de las pinturas’ en een prachtig beeld van een duikende god in de ‘Templo del Dios del Viento’, tja…we wouldn’t know. We werden ook nog eens weggejaagd van een gegidste groep die we stiekem gratis probeerden te volgen, dus hielden we ons maar zoet met het najagen van leguanen, wat toch wel zorgde voor een aantal mooie foto’s. Deze site is vooral de moeite door haar ligging aan de Caribische Zee, wat waarschijnlijk wel een unicum is. In de tijd van de Maya’s was dit een rijke handelshaven, een link tussen de binnenlandse handel en handel over zee met Hondureense en Guatemalteekse Maya sites. Er was een strandje tussen de tempels waar je kon zwemmen, maar dit werd geteisterd door zwermen toeristen en dus besloten we de site te laten voor wat ze was en onze zalige swingstrandmatrassen op te zoeken. Deze plek is voor mij tot nu toe nog altijd de zaligste van ons verblijf op het Latino vasteland. Ik heb daar dus even mijn veto doorgedrukt van nog een derde nacht te blijven. Daar werd uitgebreid van genoten. We werden dan ook al om half6 ’s ochtends gewekt door de zon die opkwam uit ons zicht op zee. Genoten van zon, zee, strand en het heerlijke eten op deze plek en de volgende dag de bus genomen richting ‘Chichen Itza’, de tweede Maya site op ons programma. Van nu af aan zou het alleen maar beter worden. De piramide of ‘El Castillo’ (zo genoemd door de Spanjaarden) mocht ook niet meer beklommen worden daar vorig jaar blijkbaar een Amerikaanse vrouw naar beneden ‘getotterd’ was en dit niet meer had kunnen navertellen. De archeologen maakten hier handig gebruik van om het betreden van de piramide te verbieden en ons dus een prachtig zicht te ontzeggen. We rouwden hier echter niet TE hard om, want na deze site volledig bezocht te hebben waren we zelf twee wandelende ruines. Prachtige site, een groot verschil met Tulum… veel groter en majestueuzer. De ‘great ball court’ hier is het grootste en best bewaarde dat we tot nu toe al gezien hebben. Het veld wordt aan beide zijden geflankeerd door tempels en afgelijnd door hoge parallelle muren waarin de stenen ‘goals’ ingecementeerd zijn. Het spel dat hier gespeeld werd, veranderde doorheen de jaren en details ervan werden afgeleid uit de hiërogliefachtige versieringen aan de wanden van het veld. Het spel had zeker een religieuze waarde en alleen hogepriesters en mensen met koninklijk bloed mochten de wedstrijden bijwonen. Veertien spelers, zeven in elke ploeg, probeerden een harde rubberen bal doorheen één van de stenen ringen te spelen. Het gebruik van de handen was verboden en er werd vooral gespeeld met de heupen. De winnende ploeg was natuurlijk diegene die het eerst de bal door de ring kon spelen. Over het lot van de winnaars of verliezers wordt nog steeds gediscussieerd. De panelen tonen de onthoofding van één van de kapiteins. Of deze ‘eer’ ten dele kwam aan de kapitein van de verliezende of de winnende ploeg is nog steeds niet duidelijk. Daar de Maya’s geen wreed volk waren en niet veel offerden (in vergelijking met de Azteken) is het waarschijnlijker dat het de winnaar was die deze eer te beurt viel, waarna hij waarschijnlijk glorieus door de goden werd ontvangen. Deze wedstrijden konden soms dagen duren, dus misschien toch een teken dat ze niet zo happig waren om te winnen, maar dat is dan weer mijn interpretatie (o: Zes (verwijzend naar de zes andere spelers) stralen bloed in de vorm van zes gevederde slangen spuitten uit de onthoofde romp (4e foto van Chichen Itza) van de ‘gelukkige’ kapitein. De gevederde slang (Quetzalcóatl) is één van de terugkerende elementen in alle Maya sites alsook ChacMool, de Mayaanse regengod (met een gehaakte slangachtige neus) (zie foto’s). Ongelofelijk de kennis die deze Maya’s reeds beheersten. Ze hadden een kalender die nauwkeuriger is dan degene die wij nu gebruiken (geen nood aan een schrikkeljaar) en berekenden de banen die de planeten aan de hemel beschrijven zeer nauwkeurig. De hogepriesters maakten hier natuurlijk handig gebruik van om het ‘gewone’ volk onder de knoet te houden… kennis = macht, wat natuurlijk nog steeds waar is. Na hier een viertal uur rondgewaggeld te hebben terug richting ingang getrokken. Langsheen alle wegen stonden stalletjes met ‘indianen’ die borden, doeken, juwelen, beeldjes, … verkochten. Ik vond het heeeeel spijtig dat ik hier mijn gang niet kon gaan, want er zaten pareltjes tussen. Vooral de kleurrijke bordjes, schalen en doeken staken mijn ogen uit, maar zoals we tegen al die verkopers zeiden: ‘we hebben één geen geld om ons hierop te verwennen, twéé de plaats niet… spijtig maar zeker een reden om nog eens terug te komen. We mochten onze rugzakken gratis in een locker aan de ingang ter bewaring geven wat een groot voordeel was daar we na ons bezoek konden voorttrekken richting Mérida, de hoofdstad van het schiereiland Yucatán. Hier kwamen we wel pas ’s avonds aan en dus op zoek naar een lekkere enchilada, quesadilla of burrito. Heerlijk gegeten en meegenoten met een bruid die naar het altaar schrijdde. Die avond was er ook een volksfeest in de stad met optredens van dansers en zangers, al waren sommige de naam zanger niet waardig. Waaaat een kattengejank!!! Mijn karaokegekweel is er niks tegen, en dat wil al wat zeggen. Goed gelachen, goed gesnoept van vele Mexicaanse lekkernijen en daarna lekker uitgeput in ons (naar schimmelruikend) bed gekropen. De volgende dag besloten we Mérida te verkennen. Daar er in de gids stond dat er een Zoo was en dat die op zondag gratis was, dachten we daar eens een kijkje te gaan nemen. Ik ben echter geen grote fan van dierentuinen en de reden hiervoor werd hier spijtig genoeg weer maar eens benadrukt. Prachtige wilde dieren, en er was hier een overvloed aan tijgers, leeuwen, panters, jaguars, luipaarden, poema’s,… in veeel te kleine kooien. Echt wel pijnlijk. Tijgers zijn normaal solitaire dieren geloof ik, en die zitten daar dan met drie in een kleine kooi gepropt en lopen elk te ijsberen aan de omheining als ze al niet met elkaar aan het vechten zijn om hun ‘territorium’ te verdedigen. Tja… We hebben hier wel iets speciaals meegemaakt. Toen we voorbij de berggeiten kwamen, zagen we eentje op de grond liggen die nogal raar aan het doen was. We zagen een plas onder haar liggen en toen beseften we dat ze weeën had en aan het persen was. We hebben na een tijdje toch maar een bewaker verwittigd, omdat ze precies problemen had, maar voor er iemand kwam was het geitje al geboren. Die moedergeit was wel op de top van haar bergske gaan staan om uiteindelijk te bevallen, zodat da klein baby’tje twee verdiepen naar beneden tuimelde ocharme. Wel tof van dat ook eens gezien te hebben. De reactie van vadergeit was ook wel speciaal, die kwam met zijn kop op de buik van de mamageit duwen toen het geitje juist geboren was en daarna ging hij het kleintje aanporren, precies om het aan te sporen van recht te staan. Ook heel aandachtig gekeken welke slangen hier voorkomen en of ze giftig zijn of niet en toch proberen te memoriseren, moesten we er één tegenkomen (ik hoop van niet en Birger natuurlijk van wel, die zou nog onder stenen en in holen gaan porren om er ééntje uit haar kot te lokken). Mooi stadje en veel lekkere eetkraampjes met veeeeeeel lekker eten! Ik denk dat we als twee patapoeffen gaan terugkomen met al dat lekker eten hier! ’s Avonds redelijk vroeg in ons schimmelhol gekropen, daar we er de volgende dag redelijk vroeg uitmoesten. We gingen twee cenotes bezoeken. Dat zijn onder water gelopen kalkgrotten die ontstonden bij de inslag van de gekende oermeteoriet die de indirecte oorzaak was van het uitsterven van 90% van al het leven op aarde, inclusief de dinosauriërs. Deze meteoriet zou een diameter van
Guatemala, 19/12/2007, 1827
Taal: Spaans en Maya
Inwoners: 11,2 miljoen
Oppervlakte: 109 000 km²
De volgende dag stond Tikal op het programma (dit werd uiteindelijk nog een dagje later). Jawel alweer een maya site, dit keer in Guatemala. Dit moest wel één van de hoogtepunten worden daar deze site midden in de jungle ligt en hier dus heel wat wildlife te zien valt. We hebben dan ook heel wat apen aan lianen zien slingeren, toekans gespot, twee vossen in de bossen opgeschrikt, leafcutters (mieren die schimmels kweken op afgesneden stukjes blad) naar hun nest gevolgd en vooral zelf de aap uitgehangen en elk monument dat we mochten beklimmen, beklommen. Dit was soms geen sinecure, maar je werd wel beloond met prachtige vergezichten. Vanaf één van de piramides (de hoogste) zag je drie andere piramidetoppen uit de uitgestrekte jungle uitsteken (WAW!). De laatste trappen die we deden waren zelfs steiler dan een ladder en na er zo een hondertal beklommen en afgedaald te zijn ben je echt wel BEKAF! Prachtige site, al is het wel spijtig dat zo een gerestaureerde piramide na een tiental jaar al helemaal terug zwart ziet van de algen, schimmels en begroeiing in deze vochtige oase. We hadden de zonsopgang hier willen zien, maar we zitten voor de moment in een koudfront door uitlopers van een hele late tropische storm wat wil zeggen ‘maar’ 26° C (zeer welkom) maar wel een wolkendek waardoor we de zonsopgang waarschijnlijk toch niet hadden kunnen zien. We hopen nu dit alsnog te kunnen doen in Palenque (jaja NOG een maya site). Nog veel werk hebben ze hier. Ik denk dat nog geen 50 % van de gebouwen vrijgemaakt zijn van bomen en begroeiing en de hoogste (
Besitos
Sophia y Vierjier
12 opmerkingen:
Amaai wat een prachtige foto's. Jullie zullen nogal een maga-album hebben als je terug komt. SoPHie, bedankt voor je verslagen. Het is leuk dat we zo op de hoogte kunnen blijven. Bij ons zitten we momenteel met temperaturen onder het vriespunt, brrrrr. Maar wel een gezellgie tijd met al de kerstverlichting.
Nog veel plezier, dikke zoenen van mama-Carine (Martine, dat is dus je zus en niet je moeder)
Zijn wij weeral blij met zo'n lange brief om maar niks te zeggen over al die prachtige waaaw-foto's!Jullie beleven daar een ware TOPvakantie !
En wij maar watertanden bij al dat moois en lekkers op idyllische strandjes van op het lijkt wel een andere planeet terwijl het hier aan het sneeuwen is ...
Geniet zo hard ge kunt en blijf vooral veeeel foto's sturen !
dikke kus ; mama-Karin
Hey Birger en Sophieke
Amai zo'n schoon foto's en jullie zien er goed uit.Je schrijft dat jullie als patapoefen naar huis zullen komen maar als ik zie op de foto's wat jullie al allemaal beklommen en gewandeld hebben denk ik eerder dat jullie zwaar afgetraind gaan terug komen.
Het moet wel zalig zijn in deze periode in de zon te kunnen zitten want hier is het verschrikkelijk koud hoor.
Amuzeer jullie nog héél goed met de feestdagen.
Dikke kus
Gerda
Haha, ik zie da jullie de 15-sec. sluitertijd functie ook ontdekt hebben ;)
no need to buy postcards, als ik jullie foto's zie!
ah ja, sophie, gij wilt ne foto v leguaan + pyramide: het verbaast me da ge er nog gene hebt opgepakt en verplaatst voor de foto (of bijten die beesten?) Ge moogt trouwens altij zo ne leguaan opsturen met de post, zien er wel coole beesten uit.
das heel vreemd, maar er vliegt hier int tuintje achter mijn kot krak dezelfde groene papegaai rond int wild! (geen idee hoe die daar komt, waarschijnlijk verdwaald ofzo)
ik hoop maar da jullie het contrast beseffen tussen nu en vorig jaar zelfde tijd!--> think:"pac-man, here i come!"(tjip tjoep tjip tjip tjoep woep woep woep woep)
(ahja ivm die camera; ik zal er nog ne mail voor terugsturen, maar momenteel zou ik u dan ne canon eos 400d aanraden: vrij kleine spiegelreflex, rond de 600 euro ofzo; maar als het puur om het zoomen gaat, en hij is liefst zo klein mogelijk, pak dan gewoon ne panasonic lumix tz3, die heeft 10x opt zoom (=meer dan die spiegelreflex) en is veel kleiner ook, en heeft nog is een groothoeklens ook, zoda uw pyramides er nog altij goe opstaan!
ciaaooooo!!!
Lieve Sophie je verhalen zijn super! We lezen ze, bekijken achteraf Birger's foto's en herlezen het verhaal om in onze verbeelding de film volledig te maken! Heel veel herinnert ons aan de enkele jaren die we in Zuid-Amerika hebben gewoond, gewerkt en gereisd. We zijn ervan overtuigd dat jullie er een enorme ervaring opdoen. We wensen jullie vrolijke eindejaarsfeesten en we zullen met z'n allen in "El Ranchito" op jullie gezondheid toasten.
Oma en opa.
Sophieeeeeeeee !! Ons roddeluurtje werd helaas onderbroken maar we hadden de dringendste topics toch al behandeld ;) zo leuk van te kunnen 'babbelen', maakt u weer iets aanweziger hier, want we missen u toch wel hard zene! volgende maskesweekend moete mee; zonder excuses! S&B: geniet enorm van jullie avonturen, en tis nooit te lang al moet ik soms even de tijd nemen omt helemaaaaal te lezen :)ik weet graag waar julliue mee bezig zijn tis op dit moment zo hard de ver van mn bedshow jullie aant reizen en in de zon en bij de mayas met het werk en de studies dat ik elk woord van jullie echt verslind!! de fotos zijn ok helemaal jaloersmakend, zoveel inkaderwaardige exemplaren, zalig! Vier Kerst goed in la Mexique en tot de volgende !!!XXXXX
ZALIG KERSTFEEST BOMMA EN BOMPA OLEN
hellowwww,
Kwoe jullie alvast n goei oudjaar feesje toewensen!!!
We zullen aan jullie denken!!!
xxxCaro:-)
Beste Birger,vanuit Little Staughton sturen wij onze beste wensen met je verjaardag. Wij hopen van harte dat je samen met Sophie nog heel veel mooie sites zult bezoeken. Mede namens Nonkel Mark, Tantanneke, Patrick en Tanja een warme knuffel van oma en opa.
Hey toeristjes!
Ook de Herckies wensen jullie een spetterend 2008! Hopelijk beleven jullie nog heel wat dolle avonturen zodat wij kunnen genieten van de verslagen. Voor Birger ook meteen een heel gelukkige verjaardag! Ik zou zeggen, drink er eentje, maar ik vrees dat dat een beetje overbodig is :-)
Heel veel liefs uit Kontich
TT en Co
Hey Birger en Sophieke
Een heel gelukkig nieuwjaar van ons allemaal en Birger voor de vierde ne gelukkige verjaardag hé.Ik heb gehoord dat jullie met kerst en nieuwjaar one line waren,super zo waren jullie er toch een beetje bij hé.
Nog veel plezier en dikke kus
Gerda
Wel Fie, ik had nooit gedacht dat ik me ging wagen aan je reisverslagen. Ondertussen ben ik echter volledig mee aan het genieten.
En ik blijf het echt spijtig vinden dat we elkaar in Peru volgende maand niet kunnen ontmoeten. Maktub!
In ieder geval, leef je droom maar verder.
Groetjes,
Moes
Een reactie posten